Barmanka z Vancouver słowa:
1. Kupiłem sobie za dwa dolary Uśmiech barmanki z Vancouver, A całą resztę, jak podejrzewam, Otrzymać mógłbym za stówę. 2. I nawet nie wiesz, Ty moja dziewczyno, Ile Ci mógłbym zapłacić, Ile żeś warta jest w tej walucie, Od której się nie wzbogacisz. 3. Tak więc zostałem przy jednym piwku I przy tym Twoim uśmiechu, Lecz choć marzenia się nie spełniły, Nie mogę mówić o pechu. 4. Cóż, że koledze się poszczęściło, Pewno miał więcej waluty, Ja mam Twój uśmiech i jest mi miło, A on - rano wrócił zapruty. 5. Kupiłem sobie uśmiech barmanki Za bardzo tanie pieniądze. Gdy jeszcze kiedyś będę w Vancouver, Do tego baru zabłądzę. 6. A kiedy ona wzrokiem mnie muśnie, Położę łokcie na blacie I będę czekał na taki uśmiech, Za który nic nie zapłacę.	C d G7 C C d G7 C